పరుగాపక పయనించవె తలపుల నావ.... కెరటాలకు తలవంచితె తరగదు త్రోవ

August 22, 2013

మాలతీ చందూర్-ఓ విజ్ఞాన సర్వస్వం

గూగుల్ సౌజన్యంతో
అలనాటి తెలుగు పత్రికలతో పరిచయం ఉన్న ప్రతి పాఠకుడికీ/పాఠకురాలికీ మాలతీ చందూర్ పేరు సుపరిచితమే.  ఆంద్రప్రభ లో ప్రమదావనం శీర్షిక తో..స్వాతిమాసపత్రికలో పాతకెరటాలు శీర్షికతో దశాబ్దాల తరబడి సాహితీ ప్రియులను ఆకట్టుకున్నారు.

 ప్రపంచ సాహిత్యాన్ని తెలుగు పాఠకులకి పరిచయం చేసిన అతి కొద్ది మంది రచయిత్రిలలో మాలతి గారు ఒకరు. పాతకెరటాలు శీర్షిక ద్వారా ఎన్నెన్నిప్రపంచ ప్రసిద్ద నవలలని తెలుగులో పరిచయం చేసారో! అవి చదివి అబ్బో ఈవిడ ఎంత పెద్ద చదువులు చదివి ఉంటారో అని అబ్బురపడేవాళ్ళం.  తర్వాత తెలిసింది ఆమె పెద్దగా చదువుకోలేదని.  ఒకటి కాదు రెండు కాదు ఐదు దశాబ్దాల పాటు ఈ శీర్షిక నిర్వహించారు ఆవిడ.  తెలుగు పత్రికలలో ఇంతకాలం ఓ శీర్షిక నిర్వహించిన ఘనత ఆమెకే దక్కుతుంది. నవలా పరిచయం అనే సాహితీ ప్రక్రియకి ఓ గొప్ప గౌరవం కలిగించారు మాలతి గారు.

ఈ పరిచయాలు "పాత కెరటాలు", "నవలా మంజరి" పేర్లతో పుస్తకాలుగా విడుదలయ్యాయి.  తెలుగు పాఠకుల దృష్టి ముఖ్యంగా మహిళల దృష్టి ఆంగ్ల సాహిత్యం మీదకి మళ్ళటానికి ఈ పాతకెరటాలు చాలా దోహదం చేసింది.  ఆంగ్ల నవలలే కాక పలు ఇతర భాషల నవలల్ని కూడా ఆమె పరిచయం చేసారు.  నేను వ్రాసిన పరిచయం చదివి ఊరుకోకుండా అసలు నవలని కూడా చదవాలి అని చెప్పే వారు ఆమె.

ప్రమదావనం లో అయితే అంతర్జాతీయ వార్తల దగ్గరనుండి అంతరిక్షం దాకా దేని గురించి అడిగినా చాలా లోతుగా విశ్లేషించి మరీ చెప్పేవారు.  కుటుంబ సమస్యల నుండి అంతర్జాతీయ సమస్యల వరకు చాలా విస్తృతంగా ప్రశ్నలు ఉండేవి.  ఆవిడ కూడా అంతే విస్తృతంగా సమాధానాలు చెప్పేవారు.  అసలు ఆవిడకి తెలియని విషయం ఉండేది కాదు.  తెలియకపోయినా తెలుసుకుని చెప్పేవాళ్లు.  ఆంద్రప్రభ రాగానే ముందుగా ఆ కాలమే చదివేవాళ్లం.

 ఇది ప్రత్యేకంగా మహిళల కోసమే మొదలుపెట్టిన శీర్షిక అయినా పురుషులు కూడా పోటీపడి ప్రశ్నలు అడిగేవారు.  మాలతి గారు భయపడుతూ భయపడుతూనే ఈ శీర్షిక మొదలుపెట్టారంట.

అప్పట్లో మద్రాసు వెళ్ళే తెలుగు వారు సినిమా నటులతో పాటు మాలతీ చందూర్ గారిని కూడా చూడటానికి ఉవ్విళ్లూరేవారట.. తెలుగు పాఠకలోకంలో అంతగా ప్రసిద్దులు ఆవిడ.

ఆమె పేరులో చందూర్ చూసి నాకు ఆసక్తిగా ఉండేది ఆ పేరు పట్ల.  తరువాత తెలిసింది ఆమె భర్త పేరు నాగేశ్వరరావు చందూరి అని ఆయన ఎన్.ఆర్. చందూర్ గా ప్రసిద్దులని.

సాహిత్యరంగంలోనే కాదు పాకశాస్త్రం లో కూడా ఆమె మంచి నిపుణురాలు.  ఆమె వ్రాసిన వంటలు, పిండి వంటలు పుస్తకం అప్పట్లో ఆడపిల్లలకి ఇచ్చే సారెలో ఒక ముఖ్య వస్తువుగా ఉండేదంటే అతిశయోక్తి కాదు. ఎప్పుడో 1974 లో మొదట ముద్రణ అయిన ఈ పుస్తకం ఇప్పటికి 30 ముద్రణలు పూర్తి చేసుకుంది.

వంటలన్నీ ఖచ్చితమైన కొలతలతో బహు సరళంగా చెప్పటం వలన కొత్తగా వంటలతో ప్రయోగం చేసేవాళ్ళకి చాలా ఉపయోగంగా ఉండేది ఈ పుస్తకం.  ఇందులో వంటకం చేసే పద్దతే కాదు ..ఆ వంటకంలో వాడే ప్రతి పదార్థం గురించి..దాని ఆరోగ్య ఉపయోగాల గురించి వివరంగా చెప్పారు.

తర్వాత కాలంలో స్వాతి వారపత్రికలో "నన్ను అడగండి" కాలం నిర్వహించారు.  వెనకటి పాఠకులకంటే ఇప్పటి పాఠకులు తెలివి మీరిపోయారు కదా, అందుకో మరి ఏ కారణంతో అయినా కానీ ప్రమదావనం ఆకటుకున్నట్లు ఇది ఆకట్టుకోలేదు పాఠకుల్ని. కాస్త విమర్శలు కూడా వచ్చాయి.  ఈ కాలం ఇప్పుడు కూడా నడుస్తూనే ఉంది.

ఆమె వ్రాసిన మొదటి కథ "రవ్వల దుద్దులు"...ఆంధ్రవాణిలో వచ్చిందట. 25 కి పైగా నవలలు, పలు కథలు, వ్యాసాలు వ్రాసారు.  ఆమె వ్రాసిన నవలల్లో శిశిర వసంతం, ఆలోచించు, భూమిపుత్రి, హృదయనేత్రి, కలల వెలుగు, మనసులోని మనసు, ఏమిటీ జీవితాలు ప్రాచుర్యం పొందాయి.

ఆవిడ రచనలు గుజరాతీ, తమిళం, కన్నడ, హిందీ లాంటి ఇతర భారతీయ భాషలలోకి అనువాదం చెయ్యబడ్డాయి.  కొన్ని ప్రసిద్ద తమిళ రచనలని ఆమె తెలుగులోకి అనువదించారు.

ఆ మధ్య రేడియో తరంగ వారు మాలతీచందూర్ గారితో చేసిన ముఖాముఖీ ఈ కింది లింకులో వినవచ్చు.

http://telugu.tharangamedia.com/specail-show-with-malathi-chandur/

తెలుగు సాహిత్యం ఉన్నంత కాలం మాలతి గారి లాంటి సాహితీవేత్తలకి మరణం ఉండదు.

Read more...

August 19, 2013

ఎమ్ సెట్ కౌన్సిలింగుకి ఉద్యమ సెగ


ఓ రెండు సంవత్సరాలనుండి రాష్ట్రంలో విద్యార్థులకి కాస్త ఉద్యమ సెగ తగ్గి ప్రశాంతంగా ఉన్నారు.  ఇప్పుడు మళ్ళీ సెగ మొదలయ్యింది.

ఈ రోజు నుండి ఎమ్‍సెట్ కౌన్సిలింగ్ మొదలు కాబోతుంది. సీమాంధ్రలో ఉద్యమాలు ఉవ్వెత్తున జరుగుతున్నాయి.  మరి ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో కౌన్సిలింగు సజావుగా సాగుతుందా అన్నది పిల్లల మరియు తల్లిదండ్రుల ఆందోళన. ఇప్పటికే మన రాష్ట్రంలో కౌన్సిలింగ్ ఆలస్యం అయింది.  కోర్టు అక్షింతలతో ఇప్పుడు మొదలుపెట్టారు.  దాదాపు అన్ని రాష్ట్రాలలో ఇప్పటికే అడ్మిషన్సు అయిపోయి క్లాసులు కూడా మొదలయ్యాయి.

ప్రతి సంవత్సరం మన రాష్ట్రంలో కౌన్సిలింగు ఇలా ఆలస్యంగా జరగటం మామూలే.  ఎప్పటికప్పుడు కౌన్సిలింగు ఈ సంవత్సరం సకాలంలో పూర్తి చేసి ఆగస్టుకల్లా క్లాసులు మొదలుపెడతాం అని హామీలయితే ఇస్తారు కానీ ఏ సంవత్సరమూ సరిగా సమయానికి కౌన్సిలింగు జరిగిన దాఖలాలు లేవు.  కర్ణుడి చావుకి వెయ్యి కారణాల లా కౌన్సిలింగు ఆలస్యం అవటానికి కూడా బోలెడన్ని కారణాలు.

తెలంగాణాలో ఉద్యమం ఉదృతంగా ఉన్న రోజుల్లో కూడా విద్యార్థులు చాలా ఇబ్బందులు పడ్డారు.  తెరాసా నాయకుడు ఉండి ఉండీ సరిగ్గా పరీక్షల ముందు ఏదో ఒక అలజడి రేపేవాళ్ళు..వాళ్ళ ఆందోళనల మూలాన పరీక్షలు వాయిదా పడ్డ సందర్భాలు ..అసలు రద్దు అయిన సందర్భాలు కూడా ఉన్నాయి.

ఉద్యమాలు ఏవైనా కానీ ఇలాంటి వాటికి అడ్డంకి గా మారకూడదు. పిల్లలని..స్కూల్సుని..కాలేజీలని ఇలాంటివాటికి దూరంగా పెట్టాలి.  ఉద్యమాల మీదే బ్రతికేసే విద్యార్థి నాయకులున్న మన రాష్ట్రంలో కాలేజీ విద్యార్థులని దూరంగా పెట్టమంటే విద్యార్థి నాయకులే ఊరుకోరు. కనీసం స్కూలు విద్యార్థులని..కౌన్సిలింగు ప్రక్రియ లాంటి వాటిని అయినా ఈ ఉద్యమాలకి దూరంగా పెట్టాలి.

ఎమ్‍సెట్ కౌన్సిలింగు ఏ ఆటంకాలూ లేకుండా జరగాలని కోరుకుందాం.

Read more...

June 25, 2013

మేమూ-మా ట్రెక్కింగ్-మున్నార్


కేరళ...God’s own country..నిజమే..అద్భుతమైన ప్రకృతి సోయగాలు కేరళ సొత్తు.

కేరళ వెళ్ళిన వాళ్ళు సామాన్యంగా మున్నార్ వెళ్ళకుండా ఉండరు. మున్నార్ ట్రెక్కింగ్ కి మంచి అనువైన ప్రదేశం.  కొండలు..లోయలు ఉంటే ఎక్కడైనా  ట్రెక్కింగ్ కి అనుకూలమే అనుకోండి...కానీ మున్నార్ లో అది ఇంకా అద్భుతంగా ఉంటుంది.

ఒకానొక వేసవిలో మేము కేరళ పర్యటనకి వెళ్ళాము.  త్రివేండ్రం..కన్యాకుమారి, కొల్లం, అలెప్పీ చూసుకుని మున్నార్ చేరాం.  అక్కడ సైట్ సీయింగ్ కి ఓ ఆటో అతన్ని మాట్లాడుకున్నాం.  డ్రైవర్.. గైడ్ ..అన్నీ అతనే అన్నమాట! అక్కడ డాం లు..టీ తోటలు..అన్నీ చక్కగా చూపెట్టాడు.  మున్నార్ టీ తోటలు..జలపాతాలు..డ్యాంలు..ఆ కొండలు..మబ్బులు..అప్పుడప్పుడు చిరుజల్లులు...చూసి అనుభవించాలే కానీ వర్ణించలేము.  అప్పుడే పీకిన తాజా కారెట్లు..అలా చూస్తేనే తినబుద్దవుతుంది.

మా అబ్బాయి చిన్నప్పటినుండి ఎక్కడైనా కొంచం కొండలు..గుట్టలు ఉంటే చాలు ఎక్కేస్తా..ఎక్కేస్తా అంటూ ఉండేవాడు.  అలాగే మున్నార్ లో కూడా కొండలెక్కుదాం..ట్రెక్కింగ్ కి వెళదాం అంటూ మొదలుపెట్టాడు. మా అమ్మాయి కూడా వంత పాడింది.  సరే ఇప్పటి వరకు ఎప్పుడూ ట్రెక్కింగ్ చెయ్యలేదు చేద్దాం అని నేనూ సై అన్నాను.

అక్కడ ఓ రెండు మూడు ట్రెక్కింగ్ కాంప్ ల వాళ్ళ దగ్గరకి వెళితే..రెండేమో మూసేసి ఉన్నాయి..ఒకళ్ళేమో కనీసం ఓ పదిమంది ఉంటే కానీ ట్రిప్ వెయ్యం..అదీ కాక ఈ రోజు ఉదయమే ఓ గుంపు వెళ్ళింది..ఇక రేపు..ఎల్లుండి వెయ్యం అన్నాడు.

మేము ఇలా ట్రెక్కింగ్ కాంప్ ల చుట్టూ తిరగటం చూసిన ఆటో డ్రైవర్.. సార్..మీరు ట్రెక్కింగ్ కి వెళ్ళాలంటే నేను తీసుకెళతాను..చాలా మంది ఫారినర్సుని తీసుకెళుతూ ఉంటాను.  ఇక్కడ కొండలన్నీ నాకు కొట్టిన పిండి అని ఊరించాడు. అందరం ఉత్సాహంగా సరే అంటే సరే అనుకుని  అయితే రేపు ఉదయాన్నే ట్రెక్కింగ్ కి వెళదాం అని మరుసటి రోజుకి ప్లాన్ చేసాం.

మరుసటి రోజు చెప్పినట్టు ఆరుగంటలకల్లా అతను వచ్చాడు.  కొంచం దూరంలో ఓ కొండ ఉందండి..అక్కడనుండి మన ట్రెక్కింగ్ మొదలవుతుంది..అక్కడ దాకా ఆటోలో తీసుకెళతాను.  కొండ ఎక్కటానికి ఓ రెండు గంటలు..దిగటానికి ఓ రెండు గంటలు..మీరు నెమ్మదిగా నడిచినా మొత్తం ఐదు గంటలకన్నా పట్టదు అని చెప్పాడు.

మధ్యలో ఓ హోటల్ దగ్గర ఆపి టిఫిన్ పార్సిల్ చేయించుకెళితే మధ్యలో తినొచ్చండి అని సలహా ఇస్తే సరే అని దిట్టంగా టిఫిన్ పార్సిల్ చేయించాం.

ఊరినుండి ఓ ఐదారు కిలోమీటర్లు వెళ్ళాక ఆటో ఓ కొండ పాదం దగ్గర ఆపి..ఈ కొండేనండి మనం ఎక్కేది అని చూపెట్టాడు.  కొండ ఏటవాలుగా పచ్చ పచ్చగా చూడటానికి భలే ఉంది.

సరే ఇక నడక మొదలెడదాం అని మా వంక తేరిపార చూసి అదేంటండి షూస్ లేకుండా ట్రెక్కింగ్ కి వచ్చారు అని ఎర్ర బస్సు వాళ్ళని చూసినట్టు చూసాడు.  అసలు ట్రెక్కింగ్ ప్లానే లేదయ్యా మాకు..షూసు..సాండల్సు ఇన్ని రకాలంటే లగేజీ ఎక్కువవుతుందని షూ అసలు ఎవరమూ పెట్టుకోలేదు.

మామూలుగా ట్రెక్కింగ్ అంటే బాక్ పాక్..చేతిలో కర్ర..షూస్ లాంటివి ఉండాలి కదా..మేము ఇవేమీ లేకుండా బయలుదేరాం.  నేనయితే చీరలో మరీ ట్రెక్కింగ్ కి బయలుదేరా. ఈ టపా అంతా చదివాక చీరతో ట్రెక్కింగ్ చేసిన వీరవనిత అని మీరంతా నాకు బిరుదు కూడా ఇస్తారు :)

వర్షం వస్తేనే కాస్త కష్టం కానీ ..లేకపోతే మరీ అంత ఇబ్బంది ఏమీ ఉండదులేండి....షూ లేకపోయినా ఎక్కేయవచ్చు లేండి అని మా గైడ్ భరోసా ఇవ్వటంతోటి మా ట్రెక్కింగ్ మొదలయింది.  తనే నడిచేటప్పుడు సపోర్టు ఉంటే బాగా నడవచ్చు అని అందరికి తలో చేతి కర్ర ఇచ్చాడు.






ఆడుతు పాడుతు ఎక్కేస్తుంటే అలుపూ సొలుపూ ఏముంది అనుకుంటూ హుషారుగా ఎక్కేస్తున్నాం. ట్రెక్కింగ్ మొదలెట్టిన ఓ పది నిమిషాలకే మా అబ్బాయి చమట పోస్తుందంటూ పై షర్టు (పొద్దుట బయలుదేరినప్పుడు బాగా మబ్బులు పట్టి చలిగాలిగా ఉంది..వాడికి చలి గాలి పడదు..అందుకని షర్టు మీద షర్టు..మంకీ కాప్ అన్నీ బలవంతాన తొడిగిచ్చాం) తీసేసి వాళ్ళ నాన్నకి ఇచ్చాడు.  ఈయన అది భుజం మీద వేసుకుని ఈల వేసుకుంటూ ఎక్కుతుంటే రివ్వుమని కొండగాలి షర్టుని ఎగరేసుకుపోయింది. అసలు ఎటు పోయిందో కూడా కనపడలేదు.  కొత్త షర్టు..ప్చ్!  ఇప్పటికీ నా కళ్లల్లో మెదులుతూ ఉంటుంది ఆ షర్టు!




వాలు మీదకి ఎక్కటం మూలాన త్వరగా అలసిపోతున్నా ఉత్సాహంగా ఉంది.  మా గైడ్ తనతో పాటు మంచినీళ్లు తెచ్చాడు.  అవి జీలకర్ర వేసి కాచిన నీళ్ళు. మధ్య మధ్య ఇవి తాగితే అలుపు రాదు..దప్పిక దరిచేరదు..అందుకని మేము ఇవి ఎప్పుడూ వెంటపెట్టుకుని తిరుగుతాము ..మీరు కూడా తాగండి అని మధ్య మధ్య ఇచ్చేవాడు.  భలే రుచి గా ఉన్నాయి ఆ నీళ్లు.






కొంచం దూరం నడిచాక తెచ్చుకున్న పలహారాలు తిని..కాసేపు సేద తీరి మరలా మొదలెట్టాం మా ట్రెక్కింగ్!  పైకి వెళ్ళేకొద్దీ అప్పుడప్పుడు వచ్చి మన చెంపలు నిమిరి వెళ్లే మబ్బులు...కురవమంటారా ..కురవమంటారా అని కవ్విస్తున్నట్టు ఉంటాయి.  ఆ మబ్బుల్లో కొంచం పదడుగులు ముందు ఉన్నవాళ్ళు కూడా కనపడరు ఒక్కోసారి.  అక్కడక్కడ గడ్డి దుబ్బులు..పచ్చగా నున్నగా జారిపోతూ ఉండేవి. అవి ఉన్న దగ్గర మాత్రం కాస్త జాగ్రత్తగా ఎక్కాల్సి వచ్చేది..ఇక్కడ కర్ర బాగా ఉపయోగపడింది. 








మధ్య మధ్య ఫోటోలు తీసుకుంటూ కొండ పైకి సునాయసంగానే చేరాం.  ఓ రెండు గంటల్లో పైకి వెళ్ళిపోయాము.  ఎవరెస్టు అధిరోహించినంత సంబరపడి ఇక కిందకి దిగటం ఏముంది తేలికే కదా త్వరగానే వెళ్ళిపోవచ్చు అనుకుని కాసేపు అక్కడే చతికిల పడ్డాం.



మేమెక్కిన కొండ పక్కనే ఇంకో కొండ..ఈ కొండకి...ఆ కొండకి దారి కూడా ఉంది.  మా గైడ్ ఆ కొండ చూపెట్టి దిగేటప్పుడు ఆ కొండ మీదనుండి దిగుతామండి అని ఓ సన్నని దారి గుండా ఆ కొండ పైకి తీసుకెళ్ళాడు.  అక్కడినుండి హుషారుగా కిందకి దిగటం మొదలుపెట్టాం.  కొంచం దూరం దిగాక కొండ మరీ స్లోపుగా ఉండి ఒక అడుగు వేస్తే నాలుగు అడుగులు జర్రున కిందకి జారిపోతుంది. ఉన్న కొద్దీ దిగటం చాల కష్టమైపోయింది. ఒకళ్ళ చేతులు ఒకళ్ళం పట్టుకుని మెల్లగా దిగటం మొదలుపెట్టాం.  కింద కిందకి వెళ్ళే కొద్దీ చిన్న చిన్న రాళ్ళు..బాగా కొనతేలి కొన్ని..నున్నగా కొన్ని...అడుగు వేస్తే వెళ్ళి కిందపడతామేమో అన్నంతగా జారిపోతున్నాయి.  అందులోనూ అవి లూజుగా ఉండి కిందకి దొర్లిపోతున్నాయి.  ఒక్కోచోట అయితే ఇక అసలు ముందుకెళ్ళలేం అనిపించింది.  ఉత్సాహం కాస్తా భయం లోకి మారింది.

మాతో పాటు మా అక్క వాళ్ళ బాబు కూడా ఉన్నాడు.  తను అయితే చివరి చివరికి అసలు నడవలేకపోయాడు.  కాసేపు మా గైడు తనని పట్టుకుని నడిపించాడు కూడా.  అలా నడుస్తూనే ఉన్నాం.  ఎంతసేపటికీ కింద రోడ్డు కనపడటం లేదు.  మా గైడేమో ఇంకెంతండి..ఇంకొక్క పదినిమిషాలండి..వచ్చేసాం..వచ్చేసాం అని చెప్తూనే ఉన్నాడు.  గంట..రెండు..మూడు గంటలు అలా నడుస్తూనే ఉన్నాం..  ఇంకాస్త ముందుకి వెళ్ళాక తను కూడా దిక్కులు చూట్టం మొదలెట్టాడు.  అలా కాసేపు అన్ని దిక్కులూ చూసి చూసి దారి తప్పాం అనుకుంటానండి..ఈ దారి ఎప్పుడు చూడలేదు నేను కూడా అని చావు కబురు చల్లగా చెప్పాడు.

తెచ్చుకున్న మంచినీళ్ళు అయిపోయాయి.  ముందు దారేమో భయంకరం..పోనీ వెనక్కి వెళదామా అంటే వెనక్కి కొండ పైకి అసలు ఎక్కలేని పరిస్థితి.  ఆ జారే రాళ్ళ మీద అది అసలు అయ్యే పని కాదనిపించింది.  సరే ముందుకే వెళితే ఎక్కడో అక్కడికి చేరుకుంటాం కదా అని అలానే పళ్ళబిగువున నడక సాగించాం.  అందరికీ ఒంట్లో శక్తి హరించుకుపోయింది.  మాట రావటం లేదు.  అసలు మాట్లాడే పరిస్థితే లేదు.  కింద రాళ్ళు..రప్పలు చూసుకుంటూ ఒకరినొకరం పట్టుకుని మెల్లగా నడుస్తూ..నడుస్తూ...చివరికి ఓ టీ ఎస్టేటులోకి తేలాం.  పాపం మా గైడు కూడా అలాంటి దారి ఊహించలేదు.

ఆ టీ ఎస్టేట్ ఏమో చాలా పెద్దది.  దాంట్లో నుండి బయట రోడ్డు మీదకి పడటానికి బోలెడంత నడవాల్సి వచ్చింది. చివరకి ఎలాగో ప్రాణాలు అరచేత పట్టుకుని రోడ్డెక్కాం.  అదేమో మున్నార్ కి బాగా దూరం.




మేము బయటకి వచ్చిన దగ్గర ఊరు కూడా ఏమీ లేదు.  అప్పుడొకటి..ఇప్పుడొకటి జనాల్ని కుక్కేసుకుని జీపులే తిరుగుతున్నాయి అటూ ఇటూ.  అది కూడా పర్యాటకులు కాదు..పొలం పనులకి అటూ ఇటూ తిరిగేవాళ్ళు.   వాళ్ళ చేతుల్లో కొడవళ్ళు..కర్రలు..బుట్టలు..పారలు తోటి కిక్కిరిసిపోయి ఉండేవి జీపులు. మా గైడ్ ఏమో తన ఫ్రెండుకి మేము ఎక్కడయితే ట్రెక్కింగ్ మొదలుపెట్టామో అక్కడికి ఆటోతో వచ్చి ఉండమని చెప్పి వచ్చాడు.  మేమేమో ఇంకో దారిన బయటపడ్డాం.  అక్కడికి తన ఫ్రెండుకి ఫోను చేసి రమ్మన్నా రావటానికి గంట పడుతుందన్నాడు.  ఆ దారిన బస్సులు కూడా ఉండవట.  జీపులో వెళ్ళాల్సిందేనండి అన్నాడు.

ఒక్క జీపు కూడా కాస్త ఖాళీది రావటం లేదు.  చూడగా చూడగా కాసేపటకి ఓ జీపు ఓ మనిషి పట్టే ఖాళీతో వచ్చింది.  అదే మహాభాగ్యం అనుకుని ఐదుగురం దాంట్లో ఎక్కేసాం.  ఎలాగో రూముకి వచ్చి పడ్డాం.  కాందిశీకుల్లాగా తయారయ్యాం రూముకి వచ్చేటప్పటికి.  నాలుగు రోజులు కాళ్ళ నెప్పులు తగ్గలేదు.  మా అక్క వాళ్ళ అబ్బాయికయితే కాలు వాచిపోయి ఓ వారం రోజులు ఇబ్బంది పడ్డాడు.

మున్నార్ మా టూరులో దాదాపు చివరి పాయింట్ కాబట్టి సరిపోయింది.  అదే టూరు మొదట్లోనే ఇలా జరిగి ఉంటే మధ్యలోనే ఇంటికి వచ్చేయాల్సి వచ్చేది!

నేనయితే ఇక జీవితంలో మళ్ళీ ట్రెక్కింగ్ చెయ్యకూడదనుకున్నా!

అలా అని ఊరుకోలేదండోయ్ మళ్లీ ముదుమలై అడవుల్లో పులి అడుగుజాడల్లో పులిని వేటాడుతూ మరో ట్రెక్కింగ్ చేసాం.  దాని గురించి మరో టపాలో!

Read more...

June 21, 2013

e-పుస్తకాలు-ఒక్కోసారి తప్పని అవసరం!

మామూలుగా నాకు కంప్యూటర్ లో చదవటం అంత ఇష్టం ఉండదు...వెబ్ మాగజైనులు కూడా నేను అంతగా చదవను.  చాలా బాగున్నాయి చదివి తీరాల్సిందే అనుకుంటేనే చదువుతాను.   కానీ ఒక్కోసారి మనకు ఎంత ఇష్టం లేని పనులైనా పరిస్థితుల ప్రభావం వల్ల చెయ్యక తప్పదు.  అలాంటి పరిస్థితుల ప్రభావం వల్లే నాకు e-పుస్తకాలు చదవటం తప్పనిసరి అయి ఇప్పుడు అవే ముద్దయిపోయాయి.

దాదాపు సంవత్సరంన్నర క్రితం మొదటగా కిండిల్ లో (కిండిల్ టచ్ మా పిల్లలకని తెప్పిస్తే వాళ్ళు పుస్తకమే మాకూ ఇష్టం అని దాన్ని పక్కన పడేసారు..అది అలా ఊరికే పడి ఉండటం చూసి బాధేసి నేను వాడదామని ప్రయత్నించాను) కొన్ని తెలుగు పుస్తకాలు చదువుదామని ప్రయత్నిస్తే అసలు చదవటానికి వీలుగా లేదు.  చీమతలకాయలంత అక్షరాలు చదవటం చాలా కష్టమయ్యేది.  ఫాంట్ సైజు పెంచామంటే తర్వాతి పేజీకి వెళ్ళాలంటే మళ్లీ ఫాంట్ సైజు తగ్గించుకుని కాని వెళ్ళలేకపోయేవాళ్ళం.

నెట్ లో వెతికాను కానీ ఈ సమస్యకి సరైన పరిష్కారం కనిపించలేదు.  ఏదో mobi format అన్నారు..అలా చేసినా చదవటానికి తల ప్రాణం తోకకొచ్చేది.  ఇక నా వల్ల కాదని పక్కన పడేసాను.

అప్పుడే మాలతి గారు కూడా ఇదే విషయం పై ఓ టపా వ్రాసారు.  అమ్మయ్య నాకు  ఇంకా తోడున్నారన్నమాట అని ఊపిరి పీల్చుకున్నాను!

అసలు విషయం ఏంటంటే e-రీడర్సు లో చదవటానికి వీలయ్యేటట్టు మన తెలుగు పుస్తకాలు రావటం లేదు.  మనకి  నెట్టులో దొరికే తెలుగు పుస్తకాలు..వ్యాసాలు ఎక్కువగా PDF రూపంలో ఉంటాయి.  ఇవి కిండిల్ లో చదవటం (మిగతా e-రీడర్సు గురించి నాకు తెలియదు) చాలా ఇబ్బందికరం.

అలా కిండిల్ ని మూలన పడేసాను. హైదరాబాదులో ఉన్నంత కాలం మళ్ళీ e-పుస్తకాల మీదకి దృష్టి పోలేదు..అంత అవసరమూ రాలేదు.

తర్వాత డిసెంబరు-2012 లో గూగుల్ నెక్సస్-7 వచ్చింది.  దాంట్లో కూడా మొన్నమొన్నటి వరకు మెయిలు చూసుకోవటం..నెట్ సర్ఫింగ్..ఆటలకి తప్పితే పుస్తకాలు చదువుదామని ప్రయత్నించలేదు.  పది నెలలబట్టి ఆంధ్రదేశానికి దూరంగా ఉన్నా హైదరాబాదు వెళ్ళినప్పుడల్లా పుస్తకాలు తెచ్చుకుంటూ చదువుకుంటూ గడిపేస్తున్నాను.  ఎన్ని పుస్తకాలని తెచ్చుకోగలను! తెచ్చుకున్న పుస్తకాలు అయిపోయాయి.

ఆ మధ్య ఒక రోజు నెక్సస్ లో తెలుగు e-పుస్తకాలు చదవగలమేమో చూద్దాం అని పురుగు కుట్టింది.  సరే మన కినిగె వాళ్ళున్నారుగా వాళ్లని సంప్రదించాను..మీ e-పుస్తకాలు నెక్సస్ లో చదవగలమా అని? వచ్చు..వచ్చు Bluefire లేదా Aldiko రీడర్ల ద్వారా ఎంచక్కా చదువుకోవచ్చు అని చెప్పారు.

అహా ఏమి హాయిలే హలా అనుకుంటూ అప్పటికే మా నెక్సస్ లో Aldiko ఉంది, Bluefire కూడా దింపుకుని టపటపా ఓ ఎనిమిది పుస్తకాలు దింపేసుకున్నాను కినిగె నుండి.




హాయిగా ఉంది చదువుకోవటానికి.  Bluefire..Aldiko..ఈ రెండిటిల్లో నాకు Bluefire వీలుగా బాగుంది.  Aldiko కూడా బాగుంది కానీ అందులో ముందు Aldiko కి వెళ్ళి దాని ద్వారా కినిగె కి వెళ్ళి పుస్తకాలు దించుకోవాలి.  Bluefire అయితే డైరెక్టుగా కినిగె నుండే దింపుకోవచ్చు.

నా ఓటు ఎప్పుడైనా అచ్చు పుస్తకానికే కానీ e-పుస్తకంతో కూడా కొన్ని అనుకూలతలు ఉన్నాయి.

ఆంధ్ర వెలుపల ఉన్నవాళ్లకి చాలా ఉపయోగం.  కొరియరో..పోస్టో..షిప్మెంటో ఇలాంటి వాటి కోసం వెతుక్కోనక్కరలేదు.  మరీ ముఖ్యంగా మాలాగా ఇంటర్ నెట్ తప్ప ఎలాంటి సమాచార సదుపాయాలు లేని  అడవుల్లో ఉండేవాళ్ళకి ఎడారిలో ఒయాసిస్సు లాంటివి ఈ e-పుస్తకాలు.

చదువుకోవటానికి బాగానే ఉన్నాయి కానీ వీటి పట్ల నాకు ఇంకా కొంత అసంతృప్తి ఉంది.

1. తెలుగు e-పుస్తకాలంటే స్కాన్ చేసి పెట్టేస్తున్నారు.  అలా కాకుండా e-రీడర్సుకి..టాబ్లెట్స్ కి అనువైన ఫార్మాట్ లో తేగలిగితే బాగుంటుంది.

2.  అక్షరాల సైజు పెంచుకోవాలంటే మనం ప్రతి పేజీకి పెంచుకోవాలి..అలా కాకుండా ఇంగ్లీషు పుస్తకాలకి పెంచుకున్నట్టు పుస్తకం మొత్తానికి ఒకేసారి పెంచుకునేట్లు ఉండాలి.

3. పేజీకి రెండు కాలమ్సు ఉండే కొన్ని పుస్తకాలు చదవటం చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటుంది.  ఉదాహరణకి  జమీల్యా...ఈ పుస్తకం ఫాంట్ చాలా చిన్నదిగా ఉంది..పేజీకి రెండు కాలమ్సు ఉంటాయి.  ప్రతి పేజీ ఫాంట్ పెద్దది చేసుకు చదవాలి..ఇలా ఫాంట్ పెద్దది చేసినప్పుడు రెండో కాలం కనపడదు..మొదటి కాలం చదివాక రెండో కాలం కి స్క్రీన్ జరుపుకోవాలి..దాంతో పుస్తకం చదివే వేగం కుంటుపడుతుంది...చదవాలన్న ఇష్టమూ పోతుంది.






ఈ సమస్య మళ్ళీ కథాకేళి లాంటి మాసపత్రికల్లో లేదు.


తెలుగులో e-పుస్తకాలు రావటం ఇప్పుడిప్పుడే మొదలయింది కాబట్టి త్వరలోనే పై సమస్యలకి పరిష్కారం దొరుకుతుందని ఆశిద్దాం.  ఫార్మాట్ సమస్య తీరితే సమస్యలన్నీ దానికి రిలేటడ్ కాబట్టి అన్నిటికీ పరిష్కారం దొరుకుతుంది.

కినిగె వాళ్ళు ఆ దిశగా ప్రయత్నాలు చేస్తారని ఆశిద్దాం.

అలాగే తెలుగులో విడుదలైన ప్రతి పుస్తకం e-పుస్తకంగా తేవాలని ఈ సందర్భంగా కినిగె వాళ్ళని కోరుతున్నాను.

మిగతా టాబ్లెట్సులో, e-రీడర్సు లో ఎలాంటి సమస్యలున్నాయో నాకు తెలియదు.  అవి ఉపయోగించుతున్న వాళ్ళు తెలియచేయాలి.

e-రీడర్  ఉంటే అరచేతిలో ఓ పేద్ద గ్రంధాలయం ఉన్నట్టే కానీ పుస్తకం చేతిలో పట్టుకుని చదివితే ఆ అనుభూతే వేరు.

కొంతమంది పర్యావణ ప్రేమికులు  పుస్తకాల కోసం ఎన్ని చెట్ట్లు కొట్టేయ్యాల్సొస్తుందో ..ఎన్ని అడవులు నాశనం అవుతున్నాయో అని e-పుస్తకాలనే వాడండి అని సందేశాలు ఇస్తున్నారు ఈ మధ్య.  అది కూడా నిజమే కానీ అడవుల సంరక్షణకు వేరే పర్యావరణ పరిరక్షణ పద్దతులు పాటిస్తే మేలు కదా అనిపిస్తుంటుంది నాకు.  పుస్తకాలు చదవటం మానేసి e-పుస్తకాలు చదివినంత మాత్రాన అడవులు రక్షింపబడతాయి అని నేననుకోను.

రాబోయే రోజుల్లో తెలుగు e-పుస్తకాలకి మరింత ఆదరణ పెరిగే అవకాశం ఉంది.

నవీన్ గారు వ్రాసిన ఈ టపా కూడా కొత్తగా e-రీడర్ కొనుక్కుందాం అనుకునేవాళ్లకి ఉపయోగంగా ఉంటుంది.

Read more...

June 17, 2013

అచ్చు పుస్తకం VS e-పుస్తకం




హైస్కూలులో ఉండగా పక్క ఊరి లైబ్రరీ నుండి మా అమ్మకి..అక్కకి నవల్సు తెచ్చిపెట్టేవాళ్ళం.  కొత్త నవలలు, కొన్ని ప్రసిద్ద నవలలు అంత తొందరగా దొరికేవి కావు.  ఎప్పుడు వచ్చేవో..ఎవరు తీసుకెళ్ళేవాళ్లో అసలు లైబ్రరీ లో కనపడేవి కావు.  మొత్తానికి ఎప్పటికో దొరికేవి. మా నాన్న వారపత్రికల్లో..మాసపత్రికల్లో వచ్చిన సీరియల్సు అన్నీ తీసి బైండ్ చేసేవాళ్ళు.  ఇప్పటికీ బోలెడున్నాయి అలా బైండ్ చేసిన అనాటి సీరియల్సు.

హాస్టల్ లో ఉండగా ఎవరైనా కొత్త నవల తెస్తే వాళ్ళు చదవటం అయ్యాక నాకంటే నాకు అని వంతులు వేసుకునే వాళ్ళం. అది చదివే దాకా నిద్ర పట్టేది కాదు.  క్లాసులో డెస్కు కింద పుస్తకం పెట్టుకుని తలవంచుకుని ఏదో సీరియస్సుగా చదువుతున్నట్లు నవల్సు చదివిన రోజులు కూడా ఉన్నాయి.

మా కజిన్ వాళ్ళకి పుస్తకాలు అద్దెకిచ్చే షాపు ఉండేది.  ఆ షాపు పుణ్యమా అని వచ్చిన పుస్తకం వచ్చినట్లు చదివే వాళ్ళం. విశాలాంధ్రలు..నవోదయల గురించి మాకసలు చాలా రోజులు తెలియనే తెలియదు.

ఏమైపోయాయో ఆ లైబ్రరీలు.. ఆ పుస్తకాల షాపులు..ఆ సీరియల్సు బైండింగులు!

కాలంతో పాటు మనమూ మారటంలేదూ..అలాగే పుస్తకాల లభ్యత కూడా  మారిపోతుంది.

ఎక్కడో అదృశ్యంగా ఉండి పుస్తకాలు అమ్మే అంగళ్ళు వచ్చేసాయి. ఇలా ఓ క్లిక్ కిక్కి కొనుక్కోవటం..అలా  ఓ నాలుగు రోజుల్లో మన చేతిలో పుస్తకం వాలిపోవటం.

ఇప్పుడయితే ఆ నాలుగు రోజులు కూడా అక్కర్లేదు.  ఓ క్లిక్ తో క్షణాల్లో మన కళ్లముందుకి సరికొత్త పుస్తకం వచ్చేస్తుంది. అప్పటికప్పుడే చదివేసుకోవచ్చు.  వేలి కొనతో అక్షరాలని మనకు కావల్సిన సైజులోకి మార్చుకోవచ్చు. షాపుల్లోకన్నా ముందు మన దగ్గరికి వచ్చేస్తున్నాయి పుస్తకాలు.

ఈ మధ్య ఫేస్ బుక్ లో కథావార్షిక-12 విశాలాంధ్రలో దొరకటం లేదని కొంతమంది మితృలు విచారం వెళ్ళబుచ్చారు. e-పుస్తకంగా మాత్రం అప్పటికే చాలా మంది చదివారు.

ఏనాడైనా కలగన్నామా ఇలా e-పుస్తకాలు వస్తాయి అని?
ఎవరినీ ఏ పుస్తకమూ అడగక్కర్లేదని
వాటి కోసం ఏ లైబ్రరీకీ వెళ్ళక్కర్లేదని
ఏ పుస్తకాల షాపు వాడినీ బ్రతిమాలుకోవక్కర్లేదని
కావల్సిన పుస్తకం కోసం ఎక్కడో మూల మూలల దుమ్ములో వెతుక్కోవక్కర్లేదు అని
ఎవరో చదివి ఇచ్చేదాకా వేచి ఉండక్కర్లేదు అని
వందల పుస్తకాలు ఓ బుల్లి టాబ్లెట్ లో దాచేసుకోవచ్చని
అసలేనాడైనా కలగన్నామా!
పుస్తకాలు పాడవుతాయన్న భీతి లేదు
ఎవరన్నా తీసికెళతారన్న  భయం లేదు
తీసుకెళ్ళిన వాళ్ళు తిరిగి ఇవ్వరేమో అన్న సంకోచమూ లేదు
అడిగిన వారికి ఇద్దామా వద్దా అన్న సందిగ్థత అసలే లేదు!
మన తర్వాత వీటన్నిటినీ ఏం చెయ్యాలా అన్న బెంగా లేదు!
ఓ క్లిక్కుతో కొనుక్కున్నట్టే ఓ క్లిక్కుతో తీసిపడేయావచ్చు!!
ఎక్కడికంటే అక్కడికి ఎన్నంటే అన్ని పుస్తకాలు మోసుకెళ్ళవచ్చు!

అంతా డిజిటల్ మయం అవుతున్న ఈ కాలంలో పుస్తకాలు మాత్రం ఎందుకు కాకూడదు!!

నిజమే..అన్నీ బాగానే ఉన్నాయి...కానీ..
అచ్చు పుస్తకం చదివితే వచ్చే తృప్తి ఓ e-పుస్తకం చదివితే వస్తుందా?
కొత్త పుస్తకం వాసన కానీ
అందరి చేతుల్లో పడి నలిగిన పాత వాసన కానీ
మొదటి పేజీలోనో..రెండో పేజీలోనే ఉండే నానా విధాల హస్తాక్షరాలు
మనకు పుస్తకం ఇచ్చినవాళ్లవో..రచయితవో ఆత్మీయ అక్షరాలూ
నలిగిన పేజీలు..మాయమైన పేజీలు
మడతలు పడిన మూలలు..అండర్ లైన్ చేసిన వాక్యాలు
వీటన్నిటినీ మిస్ అవటం లేదూ!

ఓ వర్షాకాలం సాయంత్రం
వర్షం వెలిసాక
అప్పుడప్పుడే చెల్లా చెదురవుతున్న మబ్బుల సాక్షిగా
ఎవరూ లేని ఏకాంతంలో
ఆరుబయట
ఓ వాలు కుర్చీలో కూర్చుని
ఏ వెన్నెల్లో ఆడపిల్లో..ఏ ప్రళయ కావేరి కథలో
చదువుకుంటూ
మధ్య మధ్యలో పుస్తకాన్ని గుండెల మీద పెట్టుకుని
మనసారా హత్తుకుని
అక్షరాలని అలా ఓ సారి సుతిమెత్తగా తడిమి చూసుకుని
చదువుకునే అనుభూతికి దూరమయి మరీ చదువు కొంటున్నాము!

ఏమో కొద్ది రోజుల్లో అసలు అచ్చు పుస్తకాలే లేకుండా పోతాయేమో!

అమ్మే వాళ్లకి కూడా e-పుస్తకాలే లాభం అట.

అమెరికాలో లెక్కలు ఇవి.....
కాగితంతో పని లేదు..ఎక్కువమంది మనుషులతో పని లేదు
ఎక్కువ పెట్టుబడి అవసరం లేదు
పుస్తకాలు పేర్చి పెట్టక్కర్లేదు...భద్రపరచక్కరలేదు... వెతకక్కర్లేదు
తక్కువ ఖర్చు-ఎక్కువ రాబడి..ఇదే కదా వ్యాపారానికి ముఖ్యం!

రచయితలకి కూడా చాలా సౌలభ్యం e-పుస్తకం
పబ్లిషర్ల చుట్టూ తిరగక్కరలేదు, తామే అచ్చేసుకోవచ్చు
ప్రింట్ చేసినవన్నీ అమ్ముడు పోవేమో అన్న బెంగ ఉండదు
పబ్లిష్ చేసిన మరు నిమిషంలో పాఠకులని చేరిపోవచ్చు
ఏమైనా మార్పులు-చేర్పులు ఊంటే నిమిషాల్లో చేసేయవచ్చు
మార్పులతో మళ్ళీ మొత్తం పుస్తకం ప్రింట్ చెయ్యాలన్న బాదరబందీ లేదు.

ప్రస్తుతం ప్రపంచంలో ప్రతి 150 e-పుస్తకాలకి 100 అచ్చు పుస్తకాలు అమ్ముడవుతున్నాయట.  ముఖ్యంగా యువతరానికి e-పుస్తకాల మీదే ఎక్కువ మక్కువ అట.

2007 లో kindle విడుదలయింది.  విడుదలయిన నాలుగు సంవత్సరాలలోనే అమెజాన్ లో e-పుస్తకాల అమ్మకం ప్రింట్ పుస్తకాల అమ్మకాలని మించి పోయింది.

తెలుగులో కూడా ఇప్పుడిప్పుడే e-పుస్తకాల అమ్మకం మొదలయింది.  ఆంధ్రదేశానికి దూరంగా ఉండటం..షాపుల్లో పుస్తకాలు సరిగ్గా దొరకపోవటం..దూరాభారం..తెలుగు పాఠకుల్ని e-పుస్తకాల వైపుకి మళ్ళేలా చేస్తున్నాయి.

Books are not broken, but our hearts do...

****************************************************

గత కొద్దిరోజులుగా e-పుస్తకాలు విపరీతంగా చదువుతున్న ఫలితం ఈ టపా. తెలుగు e-పుస్తకాలతో నా అనుభవాలు-అనుభూతులు మరో టపాలో!


Read more...

statcounter

  © Blogger template Coozie by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP